Ponieważ zbliżamy się do Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego10 października, ta edycja Mitów Medycznych skupi się na zdrowiu psychicznym.

Chociaż temat otrzymuje coraz więcej uwagi i badań, nadal istnieje wiele mitów i błędnych przekonań związanych ze zdrowiem psychicznym.

Niestety, nadal istnieje znaczne piętno związane z warunkami zdrowia psychicznego, z dużą częścią tego polegającą na staromodnym myśleniu i przestarzałych założeniach. Jak w przypadku wielu rzeczy w życiu, im więcej informacji jesteśmy uzbrojeni, tym mniej prawdopodobne jest, że pozwolimy mitom zabarwić nasze opinie.

W nie tak odległej przeszłości, społeczeństwo stroniło od ludzi z zaburzeniami psychicznymi. Niektórzy ludzie wierzyli, że za choroby psychiczne odpowiedzialne są złe duchy lub boska odpłata. Chociaż ten sposób myślenia został wyrugowany ze społeczeństwa w dużej części świata, nadal rzuca długi cień.

Ponieważ rok 2020 trwa nieprzerwanie, zdrowie psychiczne świata dostało niezłego kopa. Zajęcie się nieprawdami dotyczącymi naszego dobrostanu psychicznego jest bardziej pilne niż kiedykolwiek.

Poniżej badamy kilka powszechnych błędnych przekonań dotyczących zdrowia psychicznego.

1. Problemy ze zdrowiem psychicznym są rzadkie

Jeszcze przed pandemią COVID-19, powyższe stwierdzenie było fałszywe. Dziś stwierdzenie to jest dalsze od prawdy niż, być może, kiedykolwiek było.

W 2001 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)Trusted Source oszacowała, że „1 na 4 osoby na świecie będzie dotknięta zaburzeniami psychicznymi lub neurologicznymi w pewnym momencie swojego życia.”

Obecnie 450 milionów ludzi doświadcza takich schorzeń. Jak wyjaśnia WHO, zaburzenia psychiczne są „jedną z wiodących przyczyn złego stanu zdrowia i niepełnosprawności na świecie.”

Jednym z najczęstszych zaburzeń zdrowia psychicznego jest depresja, która w 2017 roku dotknęła ponad 264 milionyZaufane źródło osób na całym świecie. Nowsze badanie, które koncentruje się na Stanach Zjednoczonych, stwierdza, że liczba dorosłych doświadczających depresji potroiłaTrusted Source się w czasie pandemii.

Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD), inne powszechne zaburzenie psychiczne, dotyka szacunkowo 6,8 miliona dorosłych w USA, co równa się więcej niż 3 na każde 100 osób.

. Osoby z zaburzeniami psychicznymi nie mogą pracować

Starym, ale uporczywym mitem jest to, że ludzie z problemami zdrowia psychicznego nie mogą utrzymać pracy lub być użytecznymi członkami siły roboczej. Jest to całkowity fałsz.

Prawdą jest, że osoba żyjąca ze szczególnie ciężkimi zaburzeniami psychicznymi może nie być w stanie wykonywać regularnej pracy. Jednak większość osób z problemami psychicznymi może być równie produktywna jak osoby bez zaburzeń psychicznych.

W amerykańskim badaniu opublikowanym w 2014 r. zbadano status zatrudnienia w zależności od ciężkości choroby psychicznej. Autorzy stwierdzili, że zgodnie z oczekiwaniami „Wskaźniki zatrudnienia spadały wraz ze wzrostem ciężkości choroby psychicznej.”

Jednak 54,5% osób z ciężkimi stanami było zatrudnionych, w porównaniu z 75,9% osób bez choroby psychicznej, 68,8% osób z łagodną chorobą psychiczną i 62,7% osób z umiarkowaną chorobą psychiczną.

Gdy badacze przyjrzeli się wpływowi wieku, stwierdzili, że luka w zatrudnieniu między osobami z zaburzeniami psychicznymi a tymi bez nich powiększała się wraz z postępującym wiekiem. U osób w wieku 18-25 lat różnica we wskaźnikach zatrudnienia między osobami z poważną chorobą psychiczną i bez niej wynosiła zaledwie 1%, ale w przedziale wiekowym 50-64 lata różnica ta wynosiła 21%.

Problemy ze zdrowiem psychicznym są oznaką słabości

To nie jest bardziej prawdziwe niż stwierdzenie, że złamana noga jest oznaką słabości. Zaburzenia zdrowia psychicznego to choroby, a nie oznaki słabego charakteru. Podobnie, ludzie z, na przykład, depresją, nie mogą „wyrwać się z niej”, tak samo jak ktoś z cukrzycą lub łuszczycą może natychmiast wyleczyć się ze swojego stanu.

Jeśli w ogóle, to jest wręcz przeciwnie: Walka z chorobą psychiczną wymaga ogromnej siły.

Tylko ludzie bez przyjaciół potrzebują terapeutów

Istnieje duża różnica między ustrukturyzowanymi terapiami mówionymi a rozmowami z przyjaciółmi. Oba mogą pomóc ludziom z chorobami psychicznymi na różne sposoby, ale wyszkolony terapeuta może zająć się problemami konstruktywnie i w sposób, który nawet najlepsi przyjaciele nie mogą dopasować.

Ponadto, nie każdy może całkowicie otworzyć się przed najbliższymi. Terapia jest poufna, obiektywna i całkowicie skoncentrowana na danej osobie, co nie jest zazwyczaj możliwe w przypadku bardziej nieformalnych pogawędek z nieprzeszkolonymi przyjaciółmi.

Ponadto, niektórzy ludzie nie mają bliskich przyjaciół. Istnieje wiele możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy i nie jest to powód, by patrzeć na kogoś z góry.

Problemy ze zdrowiem psychicznym są trwałe

Diagnoza zdrowia psychicznego nie musi być „wyrokiem życia”. Doświadczenie każdej osoby z chorobą psychiczną jest inne. Niektórzy mogą doświadczać epizodów, pomiędzy którymi wracają do swojej wersji „normalności”. Inni mogą znaleźć leczenie – lekarstwa lub terapie mówione – które przywracają równowagę w ich życiu.

Niektórzy ludzie mogą nie czuć się w pełni wyleczeni z choroby psychicznej, a niektórzy mogą doświadczać coraz gorszych objawów.

Jednakże, przesłanie jest takie, że wiele osób wyzdrowieje w większym lub mniejszym stopniu.

Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę, że „wyzdrowienie” oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Niektórzy mogą postrzegać powrót do zdrowia jako powrót do tego, co czuli przed wystąpieniem objawów. Dla innych, powrót do zdrowia może być ulgą w objawach i powrotem do satysfakcjonującego życia, jakkolwiek by ono nie było.